συναγελάζω

συναγελασμός

συναγελαστικός
συναγελασμός, οῦ () [ᾰγ]
1 réunion en troupeau, Plut. M. 980a ; Geop. 16, 1, 10 ||
2 p. ext. réunion, assemblée, en gén. Porph. (Stob. Fl. 1, 88) ; au plur. Plut. Lyc. c. Num. 4.
Étym. συναγελάζω.