σύναγκος

σύναγμα

συναγνεύω
σύναγμα, ατος (τὸ)
1 amas, particul. concrétion pierreuse ou calcul dans les reins, Hpc. 1175c, 1230d ||
2 masse, en parl. d’une armée, Spt. Eccl. 12, 11.
Étym. συνάγω.