συναγινέω-ῶ

συνάγκεια

σύναγκος
συν·άγκεια, ας ()
1 embranchement de plusieurs vallées, Th. C.P. 2, 4, 8 ; Pol. 18, 14, 5 ; Anth. 6, 188 ||
2 fond d’une vallée où se réunissent les eaux des montagnes, Babr. 27, 2.
Étym. σ. ἄγκος.