συνασελγαίνω

συνασκέω-ῶ

συνάσκησις
συν·ασκέω-ῶ :
I avec un rég. de chose :
1 exercer ou pratiquer avec ou en même temps, Isocr. 295d ||
2 aider à pratiquer, acc. Dém. 450, 6 ||
3 mélanger, acc. Man. 4, 345 ||
II avec un rég. de pers. exercer en même temps ou ensemble, acc. DL. 4, 67, etc. ; τινα εἴς τι, DH. Rhet. 7, 4 ; ἐπί τι, Phalar. Ep. 1 ; περί τι, Eun. p. 78, qqn à qqe ch. ; avec un acc. et un inf. DL. 2, 72, qqn à faire qqe ch. ; au pass. être exercé ensemble, Plut. Cleom. 20.