συγκάμνω

συγκαμπή

συγκαμπτός
συγκαμπή, ῆς (ἡ) pli, jointure, Xén. Eq. 1, 1 ; au pl. Polybos (Arstt. H.A. 3, 3, 4).
Étym. συγκάμπτω.