συνναίω

σύνναος

συννάσσω
σύν·ναος, ος, ον [ᾱ] honoré dans un même temple avec, gén. Plut. M. 753e ; DC. 55, 1 ; dat. Syn. Ep. 1 ; abs. Plut. M. 708c.
Étym. σύν, ναός.