σύνοξυς

συνοπαδός

συνοπάζομαι
συν·οπαδός, οῦ (ὁ, ἡ) [ᾱ] compagnon, compagne de, dat. Plat. Phædr. 248c ; A. Rh. 4, 745 ; gén. Panyas. Heracl. 12, 13 Kinkel, etc. ; abs. Plat. Soph. 216b ||
E Ion. συνοπηδός, Panyas. l. c.
Étym. σ. ὀπαδός.