συνθηρατής

συνθηράω-ῶ

συνθηρευτής
συν·θηράω-ῶ :
1 chasser ensemble ou avec, Xén. An. 5, 3, 10 ||
2 fig. prendre ensemble, Soph. Ph. 1005 ||
Moy. c. à l’act. 1, Soph. Ant. 433.