συνύφειαι

συνυφή

συνυφής
συνυφή, ῆς (ἡ) [ῠφ]
1 tissu, Plat. Leg. 734e ||
2 p. anal. contexture, agencement, Plat. Epin. 975b ; M. Tyr. 235.
Étym. συνυφαίνω.