συνήδομαι
συνηδύνωσυν·ήδομαι (f.
συνησθήσομαι, ao. συνήσθην)
1 se réjouir avec :
τινι, Eur.
Ion 728 ;
Xén. Cyr.
4, 1, 7 ; 8, 7,
27 ; Dém. 579,
19, qqn ; avec ὅτι, Xén. An. 7, 8, 1 ; ou avec un part.
Hdt. 3, 36, de
ce que, etc. ; τινὶ
συνήδεσθαι ἐπί τινι, Xén.
Cyr. 8, 2, 2,
etc. se réjouir de qqe ch. avec qqn ;
οὐ συνήδομαί σοι ταῖς ὁδοῖς, Soph. O.C. 1397, je déplore avec toi ton voyage ; opp. à συνάχθεσθαι,
Xén. Cyr.
1, 6, 24 ; à
συναλγεῖν, Arstt. Nic. 9, 4, 5 ||
2 féliciter :
τινί τινος, App.
Mac. 15, qqn
de qqe ch. ; τινι ὅτι, Xén. An. 5, 5, 8, qqn de ce que, etc.