συνηρέφεια

συνηρεφέω-ῶ

συνηρεφής
συνηρεφέω-ῶ :
1 couvrir d’un ombrage épais, fig. obscurcir, aveugler, Eur. Phaëth. fr. 773, 3 Nauck ||
2 intr. se couvrir d’ombrages épais, Th. H.P. 6, 1, 3.
Étym. συνηρεφής.