Συριανός

συριγγίας

συριγγίδιον
συριγγίας, ου [ῡ] adj. m. : κάλαμος, Th. H.P. 4, 11, 10 ; Diosc. 1, 114, roseau à tige fistuleuse.
Étym. σῦριγξ.