συσϐέννυμι

συ·σϐέννυμι (f. συσϐέσω, ao. συνέσϐεσα, etc.) éteindre avec, d’où pass. (ao. 2 moy. 3 sg. συνέσϐετο, au sens pass.) s’éteindre avec, fig. Opp. H. 2, 477.