σύστασις

συστασιώτης

συστάτης
συ·στασιώτης, ου (ὁ) [ᾰ] c. συστασιαστής, Hdt. 5, 70, 124 ; Str. 706 ; Luc. Salt. 84.
Étym. σύν, στασιώτης.