συστρατεία

συστρατεύω

συστρατηγέω-ῶ
συ·στρατεύω, anc. att. ξυ·στρατεύω [] faire campagne avec : τινί, Hdt. 7, 11 ; 9, 106 ; σύν τινι, Thc. 2, 12 ; Xén. Hell. 2, 4, 36 ; μετά τινος, Thc. 2, 29, etc. avec qqn ; abs. Thc. 2, 12, etc. ; Xén. Hell. 3, 5, 5 ; Dém. 68, 22 ||
Moy. m. sign. Hdt. 5, 44, etc. ; Thc. 1, 99 ; 2, 12, etc. ; Xén. An. 1, 4, 3 ; Cyr. 8, 6, 8, etc. ; Plat. Rsp. 468b, 471d, etc.