σημειωτικός
σημειωτόςσημειωτικός, ή,
όν :
1 apte à noter,
gén. Porph.
Abst. 2, 49
||
2 particul. qui concerne l’observation, gén. Theol. 51 ; Erot. 24 ; Diosc. Iob. p. 47 ;
ἡ σημειωτική (s.
e. τέχνη) Gal. la diagnostique ou
observation des symptômes, t. de
méd.
Étym.
σημειόω.