σησαμοῦς

σησαμόφωκτος

σησαμώδης
*σησαμό·φωκτος, dor. σασαμό·φωκτος, ος, ον [ᾰ] rôti avec aspersion de sésame, Philox. 3, 607 Bgk.
Étym. σήσαμον, φώγω.