σησάμη

σησαμῆ

σησάμινος
σησαμῆ, ῆς (ἡ) [ᾰ] gâteau de sésame et de miel, Hpc. 555, 7 ; Ar. Pax 869, etc.
Étym. contr. de *σησαμέα, adj. f. de σησάμη.