σωόμην

σῶος

Σωπαῖος
σῶος, us. aux formes suiv. : σῶος, Xén. An. 3, 1, 32 ; Luc. Abd. 5 ; Max. π. κατ. 386 ; fém. σώα, Xén. Hell. 7, 4, 4 ; ion. σώη, Babr. 94, 8 ; acc. m. σῶον, Lys. 160, 13 (σῶν, Bkk.) ; plur. nom. masc. σῶοι, Thc. 1, 74 ; Xén. An. 2, 2, 21 ; fém. σῶαι, Hdt. 1, 66 ; neutre σῶα, Hdt. 4, 124 ; gén. σώων, Hdt. 2, 121 ; acc. m. σώους, Luc. Laps. 8 ; neutre σῶα, Xén. Cyr. 7, 4, 13 sain et sauf ||
Cp. σωότερος, A. Rh. 1, 918 ||
E Dans les inscr. att. σῶος (non σῷος) CIA. 1, 36, 9 (426 av. J.-C.) ; v. Meisterh. p. 52, 9 ; cf. p. 177, 7 (cf. σῶς et σόος 1).