ταχίνας

ταχινός

ταχινῶς
ταχινός, ή, όν [ᾰῐ] rapide, agile, Thcr. Idyl. 2, 7 ; Call. Jov. 56 ; plur. neutre adv. ταχινά, Thcr. Idyl. 14, 40, rapidement ||
Sup. -ώτατος, Arat. 289.
Étym. ταχύς.