ταλασιουργέω-ῶ

ταλασιουργία

ταλασιουργικός
ταλασιουργία, ας (ἡ) [ᾰλᾰ] c. ταλασία, Plat. Pol. 282c, 283a, etc.
Étym. ταλασιουργός.