τάμῃ

ταμία

ταμίας
ταμία, ας (ἡ) [τᾰ] femme de charge, intendante, Il. 6, 390 ; 24, 302 ; Od. 2, 345 ; Xén. Œc. 9, 11 ; 10, 10 ; fig. dispensatrice, Pd. O. 14, 9 ; 13, 10 ||
E Ion. ταμίη, Hom. Od. ll. cc.
Étym. τέμνω.