ταμίας

ταμιεία

ταμιείας
ταμιεία, ας () [τᾰ]
1 habitudes d’économie, administration bien ordonnée, Xén. Œc. 7, 41 ; Plat. Leg. 806a ||
2 charge d’intendant ou de trésorier, Arstt. Pol. 5, 9, 3 ; à Rome, questure, Plut. Cato mi. 17, 18.
Étym. ταμιεύω.