ταμισίνης τυρός

τάμισος

τἀμμέσῳ
τάμισος, ου (ἡ) [ᾰῐ] présure pour faire cailler le lait, Thcr. Idyl. 7, 16 ; 11, 66 ; Nic. Al. 373, Th. 711.