τἀγαμέμνονος

ταγγή

ταγγίζω
ταγγή, ῆς (ἡ)
1 odeur de rance, A. Aphr. Probl. 2, 70 ||
2 sorte d’ulcère, de tumeur, Hpc. 312b.
Étym. cf. ταγγός.