Τέχνακτις

τέχνασμα

τεχνασμός
τέχνασμα, ατος (τὸ)
1 œuvre faite avec art, ouvrage d’art, Eur. Or. 1053 ||
2 artifice, machination, ruse, Eur. Or. 1560 ; Ar. Th. 198 ; Xén. Hell. 6, 4, 7.
Étym. τεχνάζω.