τεκτονικός
τεκτονόχειρτεκτονικός, ή, όν, de
charpentier, Plat. Epin. 975b, etc. ; subst. ἡ τεκτονική
(s. e. τέχνη)
Xén. Œc.
1, 1 ; Plat.
Prot. 324e, etc. l’art du charpentier ou du menuisier ; τὸ
τεκτονικόν, Plat. Crat. 416d, m. sign. ; ὁ τεκτονικός, Xén.
Mem. 1, 1, 7 ;
Plat. Rsp.
443, etc. le
charpentier ou le menuisier.
Étym.
τέκτων.