τεμαχίζω

τεμάχιον

τεμαχιστός
τεμάχιον, ου (τὸ) []
1 petite tranche de poisson salé, Hpc. 526, 35 ; Plat. Conv. 191e ; Archéd. (Com. fr. 4, 436), etc. ||
2 petit morceau, en gén. Syn.
Étym. τέμαχος.