τετράτομος

τέτρατος

τετράτρυφος
τέτρατος, η, ον [ᾰ] épq. c. τέταρτος, Hom. etc. ; subst. τὸ τέτρατον, Il. 21, 177 ; Hés. O. 594, Sc. 363, la quatrième fois.