θάλαμόνδε

θαλαμοποιός

θάλαμος
θαλαμο·ποιός, οῦ (ὁ) [ᾰᾰ] qui apprête la chambre nuptiale, Eschl. fr. 73 Nauck.
Étym. θάλαμος, ποιέω.