θανατικός

θανατικός, ή, όν [ᾰᾰ] qui concerne la mort, DS. Exc. 608, 39 ; θανατικὴ δίκη, Plut. Per. 10, etc. procès capital, qui peut entraîner la mort ; θ. ζημία, Jos. A.J. 15, 11, 5, peine capitale ; θ. νόμοι, Jos. B.J. 3, 5, 7, lois édictant la peine de mort.