Θαννύρας

θάομαι

θαπτέον
*θάομαι, v. θῆσθαι.
*θάομαι, regarder, contempler ||
E Formes dor. : prés. ind. 1 pl. θάμεθα [ᾱμ] Sophr. 42 Ahrens ; impér. θάεο [] A. Pl. 306 ; 2 pl. θᾶσθε, Ar. Ach. 770. Fut. 2 pl. θασεῖσθε [] Call. Dian. 3 ; part. fém. pl. θασόμεναι, Thcr. Idyl. 2, 72 ; 15, 23. Ao. impér. θᾶσαι, Epich. (Ath. 56a) ; Sophr. (Ath. 106e) ; Thcr. Idyl. 1, 149 ; 3, 12 ; inf. θάσασθαι [] Thcr. Idyl. 2, 72.
Étym. v. θαέομαι.