θεαιδέστατος

θέαινα

Θεαίνετος
θέαινα, ης (ἡ) déesse, Il. 8, 5 ; Od. 8, 341 ; Antiph. (Ath. 423c).
Étym. θεός ; pour la format. cf. λύκαινα et λύκος.