Θελξινόη

θελξίνοος-ους

θελξίπικρος
θελξί·νοος-ους, οος-ους, οον-ουν [ῐ] qui charme l’esprit ou le cœur, Mus. 147 ; Anth. 6, 88.
Étym. θ. νόος.