θέραψ

θέραψ, απος (ὁ) [ᾰπ] (seul. sg. acc. θέραπα, A. Pl. 306, 10 ; plur. nom. θέραπες, Eur. Ion 94, Suppl. 762 ; Ion fr. 2, 2 ; Anth. 12, 229) c. le préc.