θέρμω
θερμώδηςθέρμω :
1 chauffer, échauffer,
Od. 8, 426 ;
Ar. Ran.
1339 ||
2 pass. s’échauffer, être chaud, Il. 18, 348 ; Od. 8, 437 ||
E Act. seul. prés. impér. 2 pl. θέρμετε, Od. 8, 426. Pass. prés. sbj. 3 sg.
épq. θέρμετ’ (p. θέρμηται) Opp. H. 3, 522, et impf. 3 sg.
θέρμετο, Il.
18, 348 ; Od.
8, 437 ; A. Rh.
3, 226.
Étym.
θερμός.