θρανογράφος

θρᾶνος

θρᾶνυξ
θρᾶνος, ου (ὁ) siège, banc, escabeau, Ar. Pl. 545 ; chaise percée, Hpc. (Gal. Lex. Hipp. 19, 104).
Étym. p.-ê. pré-grec.