θριαμϐίς

θριαμϐοδιθύραμϐος

θρίαμϐος
θριαμϐο·διθύραμϐος, ου (ὁ) [ῐῑῠ] qui inspire les dithyrambes, les chants de triomphe, ép. de Dionysos, Pratin. (Ath. 617f).
Étym. θρ. διθύραμϐος.