θριδακώδης

θρίδαξ

θρίζω
θρίδαξ, ακος (ἡ) [ῐᾰ] laitue sauvage (Lactuca sativa L.) Hdt. 3, 32 ; Th. C.P. 2, 20 ; H.P. 7, 2 ; Plut. Cato mi. 46 ; Luc. As. 17 ||
E [ῑ] Drac. p. 76, 10.
Étym. pré-grec ; ion. et dor. c. θριδακίνη.