θυλακίς

θυλακίσκος

θυλακῖτις
θυλακίσκος, ου (ὁ) [ῡᾰ] petit sac, particul. pour les provisions de bouche, Ar. fr. 32, 464 ; Cratès (Ath. 267f).
Étym. dim. de θύλακος.