θύννη

θυννίς

θυννοθήρας
θυννίς, ίδος ()
1 petit thon, Arstt. H.A. 5, 9, 6, etc. ; Antiph. (Ath. 303b) ||
2 femelle du thon, Archestr. et Sostrat. (Ath. 303e).
Étym. θύννος.