θυράς

θύρασι(ν)

θυραυλέω-ῶ
θύρασι(ν) [ῠᾱ] adv.
1 à la porte, dehors, Eur. El. 1074 ; Ar. Vesp. 891, etc. ||
2 au dehors, à l’étranger. Soph. O.C. 401.
Étym. θύρα.