θηλυκεύομαι

θηλυκός

θηλυκράνεια
θηλυκός, ή, όν [ῠ]
1 du sexe féminin, Arstt. G.A. 1, 20, 2 ; Spt. Num. 5, 3 ; Deut. 4, 16, etc. ||
2 du genre féminin, D. Thr. 632, 12 ; Dysc. Pron. 265a ; DH. Amm. 2, 11 ||
Cp. -ώτερος, Arstt. Probl. 22, 7.
Étym. θῆλυς.