θηλυτοκία

θηλυτόκος

θηλύτοκος
θηλυ·τόκος, ος, ον [] qui procrée des enfants ou des petits du sexe féminin, Arstt. G.A. 1, 18, 27 ; Pol. 7, 16, 6 ; Thcr. Idyl. 25, 125.
Étym. θ. τίκτω.