θωπεία

θώπευμα

θωπευμάτιον
θώπευμα, ατος (τὸ) acte de flatterie, parole caressante ou flatteuse, Ar. Vesp. 563 ; au pl. Eur. Suppl. 1103 ; Plut. M. 823c.
Étym. θωπεύω.