θωρακίζω
θωρακικόςθωρακίζω (f.
-ίσω, ao.
ἐθωράκισα ; pass.
ao. ἐθωρακίσθην, pf. τεθωράκισμαι)
[ᾱ]
1 couvrir d’une cuirasse,
cuirasser : τινά, Xén. Cyr. 8, 8, 22, qqn ; οἱ
τεθωρακισμένοι, Thc. 2, 100 ; Xén. An. 2, 5, 35, soldats
armés d’une cuirasse ; en parl. d’animaux, ἵπποι
τεθωρακισμένοι, Xén. Cyr. 6, 1, 50, chevaux
recouverts d’une cuirasse ; fig. couvrir
(comme d’une cuirasse) : πήλῳ,
Str. 812, de
boue ||
2 p.
ext. couvrir d’une armure défensive (le corps, les membres,
etc.) : τινά
τι, Xén. Cyr. 6, 1, 29, qqn de qqe
ch. ; fig. θ.
ἑαυτούς, Arstt. H.A. 5, 18, 3, se préparer
au combat, en parl. de sangliers ||
Moy. se couvrir de sa
cuirasse, Xén. An. 2, 2, 14.
Étym.
θώραξ.