τόλμη

τολμήεις

τόλμημα
τολμήεις, ήεσσα, ῆεν :
1 courageux, patient, Od. 17, 284 ||
2 hardi, audacieux, entreprenant, Il. 10, 205 ; Soph. Ph. 984 ||
Sup. contr. τολμήστατος, p. *τολμηέστατος, Soph. (l. c.) ||
E Dor. τολμάεις [ᾱ] Pd. P. 4, 157.
Étym. τόλμα.