τομίας

τομίας, α (ὁ) [ᾱ] éol. c. ταμίας, Alc. 87.

τομίας, ου [ᾱ] adj. m. coupé, châtré, en parl. d’animaux, Antiph. (Ath. 402e); Arstt. H.A. 6, 21, 4 ; 6, 28, 2 ; en parl. d’hommes, Hdn 1, 11, 7.