τόπαρχος

τοπεῖον

τοπηγορία
τοπεῖον, ου (τὸ) cordage, câble ; d’ord. au pl. cordages, agrès d’un navire, Stratt., Archipp. et Is. (Harp. vo τοπεῖον); Poll. 7, 150 ; 10, 31, 130 ||
E Ion. τοπήϊον, Call. Del. 315.