τράγιον

τραγίσκος

Τραγίσκος
τραγίσκος, ου (ὁ) [ᾰ]
1 petit bouc, Thcr. Idyl. 5, 141 ; Anth. 9, 317 ||
2 sorte de poisson de mer, M. Sid. 23.
Étym. τράγος.